[ بهشتِ کودکی! ]

          کودکان!، گفتارشان زانرو خوش است!؛

          که، درونشان!؛ خـُدعه و، نیرنگ نیست!...

          گر بهشتی هست، دُور ِ کودکی ست!_

          نرمی ِ گـُل هست!؛ خار ِ جنگ! نیست!...

          همـّـه جا!، باغی!؛ کزان ِ کودک است!_

          مالک ِ بر خاک و، آب و، سنگ! نیست!...

          از تصاحبها!  ندارد  آگهی!_

          کارپرداز ِ طریق و، رنگ!؛ نیست!...

          اینهمه! از نام و، ننگ!؛ آزارهاست!_

          همچو کودک!، پاک ماندن!؛ ننگ نیست!...

          اژدهای ِ  حرص!، در بازارهاست!_

          حکمَـتِ درویش!؛ دوغ و، بـَنگ!؛ نیست!...

          از گـُل ِ لبخندها!، ابزارهاست!_

          مِهربان را!؛ چهره  بی آژَنگ نیست!...

          زشتکاری!، خِشتِ کاخ ِ کارهاست!_

          خوشتر از راهی شدن!؛ آهنگ نیست!...

          خوش!_ بزرگسالی!، که از خورشیدِ مِهر!؛

          برخور است و، چرخ ِ فکرش!؛ لنگ نیست!.

                                         هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک  Helsingør  25,07,2006