[ دیالگتیک ِ مُرداب! ]*1 و 2

 

               چشمه!، چون تشنه ی ِ پیوست به دریا! باشد؛

               غرق ِ شوریدگی و، غلغل و، غوغا! باشد...

               در ره ِ وصل! زند تن به خس و، خاره و، سنگ!؛

               بامیدی! که دگر چشمه اش همراه باشد!...

               پـُر «نشیب» است و، «فراز»! این َره و؛ تبیین َطـَلبَد! _

               هم از آن روی!! رفیقی ش! تمنـّـا باشد!...

               چشمه ی ِ دیگر ِ در َره!، اگرش دست دهد؛

               حاصل ِ یاریـِشان! جوی ِ مـُصَـفـّـا! باشد...

               چون هرآن یک، ندهد دست به یاریّ ِ دگر؛

               هریک از توشه ی ِ کم! مانده ی ِ در راه! باشد...

               برفِ انباشته در قلـّـه نه بیش از اینست _

               که ازان در َکفِشان تیشه ی ِ بـُرنا! باشد...*3              

               گر، رَوَد فصل ِ بهاران و، به دریا! نرسند!؛

               فصل ِ آینده! دو مُرداب! ازآنها باشد!...

               برکه هائی، که به دریا! بـِبَـَرد َره! چه خوش است!!؟ _

               سفره ی ِ عافیت و، لاله و، رعنا باشد!...

               آبگیری، که به  َره مانده و، دستش کوتاست!؛

               نفرت و، کینه! به هستی ش! هویدا باشد!.

                                                              هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                        04,09,1993  Helsingør

               *1 در گاهنامه ی ِ واژه! به سال ِ 1995 کپنهاگ با نام ِ << بودش >>  چاپ شد!.

                  *2 دیالگتیک! = گفت و، شنود!، در زمینه ی ِ انگیزه ی ِ ساخته شدگی!، و ساختار!،

                     و چگونگی ِ ویژگی های ِ یک پدیده ی ِ اندیشیدنی!، دریافتنی!، یا پیدا در آشکارائی!.

                  *3 تیشه ی ِ بُرنا! = جان ِ چاره جو! و کارآمد!، تیشه ی ِ مانع برافکن ِ پیشرو در راه ِ زندگی!.