[ شکار ِ اختر! ]
ضمیر ِ هستی! ای بنیادگردان! _ دل ِ نامـِهربانان، شاد گردان!؛ که شادی بَردَهَدشان مهربانی!... درون ِ جانـِشان! درگفتگو شُـو! _ که تا شاید بیاموزند ـ از تو!، که بر بی همزبانان؛ همزبانی!... دل ِ سختِ جفاکاران! بگردان! _ که از کیش ِ ستم! رُخ بربگیرند! _ ز َشهـدِ صبر!، تـَر کـُن کامشان را!؛ که در سِـیلابِ اشکِ نیمه شبها! _ ز عکس ِ برق ِ شمع ِ کـُنج ِ عُزلت! _ به هر قطره!، شکار!؛ اختر بگیرند!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 04,10,2000 Helsingør
|