[ شکار ِ اختر! ]

 

               ضمیر ِ هستی!  ای بنیادگردان! _

               دل ِ نامـِهربانان،    شاد گردان!؛

               که شادی بَردَهَدشان مهربانی!...

               درون ِ جانـِشان! درگفتگو شُـو! _

               که تا شاید بیاموزند ـ از تو!،

               که بر بی همزبانان؛ همزبانی!...

               دل ِ سختِ جفاکاران! بگردان! _

               که از کیش ِ ستم!  رُخ بربگیرند! _

               ز َشهـدِ صبر!،  تـَر کـُن کامشان را!؛

               که در سِـیلابِ اشکِ نیمه شبها! _

               ز عکس ِ برق ِ شمع ِ کـُنج ِ عُزلت! _

               به هر قطره!،  شکار!؛  اختر بگیرند!.

                                                        هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                04,10,2000  Helsingør