[ آغاز ِ سال ِ نو! ]
صدای ِ سـِـیر ِ فــّواره های ِ آتشین ِ هوا پوی! _ و نـَوای ِ تـَرکیدنـِشان! _ که شد مسلسل وار!، بدون ِ وقفه و، مانندِ امتدادِ یک گونه بانگِ هـَوار!، و از مردمان برآمد آوای ِ شادمانی و، فریاد و، های و، هوی!؛ در دل مرا! دمید شعله ای ز امید! _ که سال ِ نو! به آغازی پر از شادی است و، شور و، نوید! _ و هَمِـّگان! به دوستیّ ِ همدگریّ و، درآرزوی ِ بختِ سپید! از برای ِ هم اند!... زیبائی دوستی ِ بی خواهش را! _ چه زیباست!؟ که باوَر داشت!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 00 - 01,01,2008 Helsingør
|