[ آناتومی ِ سَر!]

          به زیرِ گنبدِ هرسر!،

          سپهرو، بخش بخش ِ جهان!؛ به تمثیل است! _

          که قدرِ فهم ِ هریکی ازجان!  به هرجائی ازجهان!؛

ُ          ُگلی به زنبیل است!...

          جهان و، جان!؛

          همه!، هستیّ و؛

          ما!، ازآن!؛ بخشی! _

          که دربیان ِ نهایت! فقط بُوَد وَحدَت! _

          ولی،  زِ گونه گون ِ تعابیر!؛

          وضع ِ تفصیل است!...

          هرآن یک ازهمه جانها!،  به شیوه ای درکوش! _

          که درزمانه ی ِ هرقالبی!؛  به تحصیل است!...

          چو قالبی،  به دگرگون ( زِ مرگ و، زایش! )  رفت؛

          دوباره روزش و، روزی!،  زُِنو!؛  به تحلیل است!...

          زِ شوم بَهرگی ِ این جهان!،  اگرسختی ست!؛

          برآن رَوَد که زِ حرصش!،  صفا!؛  به تقلیل است!...

          زِ میوه های ِ نیک!،  اگربهره ای به جان! برسد!؛

          همان که :  خواهش و، مِهرو، توان!؛  به تعدیل است!...

          میان ِ اینهمه ارزش!،  که سَنجَدَش! انسان!؛

          به بی فریبی و،  دورازستمگری ش!؛  تجلیل است!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   12,12,2007  Copenhagen