|
[ آشکارایی ! ]
هنگامی، که چشم ِ جزیره!، درخشید!، از ُروشـَنای ِ پگاه!؛ بر _ او، شدآشکار!؛ که در [ دریایی از فوج فوج ِ بسته بندیهای ِ مُرَ ّتـَب ِ خون!_ این قابهای ِ متحرّکِ منظّم ِ از آداب و، تعارفاتِ فرهنگهای ِ بی چَن و، چون! ] ، و در میان ِ [ موج موج ِ تاب و، تب و، التهابِ حرص و، خشم و، جُنون! ] ؛ تا چه اندازه_ تنهائی اش را_ بی کرانگی است!... و تا چه اندازه_ میتواند باور داشت_ که استقلال!_ میوه ی ِ باغ ِ بی نشانگی است!... و تا چه اندازه_ مِهربان بودن!_ در میان ِ خودخواهان و، پُرخواهان و، سیری ناپذیران!؛ یگانگی است!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک Helsingør 07,06,2002 |