[ بازگشتِ به خویشتن!]*1

 

          از ِپی ِ دیده!،  دل ِ خویش!؛  به بستان دادیم! _

          ُگل ِ خرسندی ِ جانرا! به ُگلستان دادیم!...

          رازِ ُگل! نیک بُوَد، لیک زِ خود باغ ِ گران!؛

          ِبرَهِ دانش ِ پُرتر،  به دبستان دادیم!...

          چونکه در مرحله ی آخرِ مکتب، خواندیم؛

          جلوه!،  شد فاش؛  که  ما! برهنرستان! دادیم!...*2

          باز،  ازُنو،  به خودِ خویش! چو ما برگشتیم!؛

          هدیه برخویش!، جهان!؛  به از ُگلستان! دادیم!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   31,12,2001  Copenhagen

          *1 این چامه به یکی از دوستان در همان تاریخ ِ سُرایش پیشکش شد! _

                 که دراینبار برای ِ فرستِ به سایت! چند واژه اش را! دگرگون ساختم!.

          *2 ما! =  ما انسانها!.