[ بهارِ بی خزان!]

 

          شبنم ِعشق!،  اگر بر دلت افتد؛

          سینه ات را! باغی ست! _

          که همیشه ست بهارو،

          زِ خزان!؛

          در امنی!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                         20,12,1999  Helsingør

          ______________________________________________

          *1  نه بدان روی، که خواهش به تنی میداری _

                نه بدان گونه که ازدوری ِ « خوش چهرو، بَر»ی  بیزاری _

                عشق!  خرسندی ِ معشوق و،  پسندِ جانست! _

                عشق!  برخورداری ست!،

                بی باری ست!،

                بیداری ست!؛

                که تصادف! وتناسب! _

                همچو هوش و، کوش ِ آفریدگارهای ِ آنست!...

                موهباتی ست به گیتی!  کزتصادف!  آید! _

                و تصادف تنها!  کافی نیست!،

                هم؛ تناسب!  باید!...

                عشق!  مِهراست! _

                نه خواهش زِ هَوَس!...

                    هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                  15,02,2008  Helsingør

          ______________________________________________

          *2  عشق! مِهری ست!،  که جان!؛  برهمه جانها _

                 که نه آزارو، فریبی دارند! _

                در " درون - سرشتِ "  خود!  دریافتش میدارد! _

                چه به جان ِ مَردُمی!،  یا به دگرجانها و، هرچه که برجان!؛

                هستی ِ زیبائی ست!... 

                عشق!  بایستگی ِ شیوه ی ِ پیوست! _

                به ژرفائی ِ هرذرّه و،  هرپَرتوِ سازنده ی ِ هستی ها! _

                درهستی! هست!...

                شبنم ِ عشق!،  نه آنست  که درشب!؛ 

                نمی ازخوشخوشک و، غلغلکی به پیکری؛

                ازتبِ خواهش و، التهابِ تن! می افتد! _

                شبنم ِ عشق!،  پـِی ِ شورش ِ جان!  جوش ِ روان!  َوپویش ِ اندیشه ست!؛

                که فرایندی ست!، ازپرتوِ " خورشیدِ درون - هسته " ی ِ هربخش زِ هستی!؛

                که به آوای ِ خِرَد! به گوش ِ گلبرگِ دلی آوازاست!...

                شبنم ِ عشق!،  نه همسنگِ  " شمارش - واران " ! _

                همسِرشتی ست!  زِ " ارزشداران " !؛

                که برابری ش!  بنهفته ی ِ درجویشی ازگفتاران! _

                وَ روان!،  ازبَرِ آن!؛  درتری و، تازگی است!...

                شبنم آشکارگردیدگی ِ پاکترین شیوه ی ِ پالایش!،

                درباغ ِ هویدائی ِ روئیدنی و،  ُگلبرگ است!؛

                که برای ِ مردمان!  نشانی ازشورِ شدن! باخورشید است! _

                زِ آب!.                                    

                    هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                           21,04,2009  Helsingør

          *1 و2  این دو بخش! هرکدام پس از بازخوانی ِ دگرباره! _

                   در اندیشه ام ساختار گرفتند!.