[ برای ِ گرمروئی ِ درختِ  - آلاش! - ]

          منم آن   - سُرخ درختی! -   که به هنگام ِ خزانی!،

          تازه پیراهن ِ من سبزو؛  به دُکمه ارغوانی!...

          منم آن   - دوست به خورشید! - ،   کزآموزش ِ مِهرَش!؛

          چامه ام! تا به لبِ گور!  نوا کند جوانی!.

            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                          02,11,2008  Helsingør