[ برای ِ هوشمداران ِ احساس گریز!]

 

          بُرو ای رِند! _

          به هوش ِ خود و،  بر کوشش ِ خویش! _

          که تورا!  راه نباشد به حریم ِ دل و،  بر ُگلشن ِ مِهر!...

          زِ تکبّر!  نشوی همسخن ِ درویشان! _

          به تمتّع!،  بگشائی  ِپی ِ نسبت!؛  ُگل ِ چهر!...

          پاسخ ِ نیازهای ِ تن،  اگر معقول است؛

          قوتِ روحت چه شود؟ _

          ای تو!  طفیلی ِ سپهر!.

             هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                                                   01,09,2007  Helsingør