[ برای ِ هوشمداران ِ احساس گریز!]
بُرو ای رِند! _ به هوش ِ خود و، بر کوشش ِ خویش! _ که تورا! راه نباشد به حریم ِ دل و، بر ُگلشن ِ مِهر!... زِ تکبّر! نشوی همسخن ِ درویشان! _ به تمتّع!، بگشائی ِپی ِ نسبت!؛ ُگل ِ چهر!... پاسخ ِ نیازهای ِ تن، اگر معقول است؛ قوتِ روحت چه شود؟ _ ای تو! طفیلی ِ سپهر!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 01,09,2007 Helsingør
|