[ برای ِ خورشیدی، که از مغرب هم؛ طلوع کرد! ]
در غروبناکِ زندگی ِ پـُربار!، که دستِ رُخداد! _ نشاندت به کـُنج ِ غربتِ غرب!؛ سپیدموی ِ پـِگاه سانت! _ حکایتِ یادواره های ِ روشنای ِ فکر ِ همیشه جوانت! شدند! _ ( که بود! چراغ ِ باغ ِ خاور و، افروخت بازهم شعله های ِ شعور!؛ امّا فـُسوس! به بازارگاه ِ بازُرگانپناه ِ باختر ِ دور! ) _ وتا همیشه دریاداست!... و همچنین شعر ِ خوبِ " درخت وکبوتر" را! _ برای ِ دلداری دادن ِ به " برتولد برشت " ! _ دستهای ِ حقیقت نویست! برای ِ روان ِ او! نوشت! _ به مژدگانی ِ مرگِ زورگویانی که مردم ستیز! می شوند و، معجزاتِ آدمی را!، ممنوع الاشاره اِعلام می کنند! _ و صدای ِ پــِلک - گشودن ِ اندیشه های ِ مِهرآگین ِ نـُوآور را!؛ اِعدام میکنند!... و چه خوش پاسخ ِ بجائی! بدادی به آنهائی!، که بار ِ تلقین ِ مسئولیت! _ بر شانه های ِ ظریفِ هنر!، میگذاشتند!؛ و تو را! بی خیال میشناساندند و، نام ِ سُراینده ی ِ بی درد میدادند!؛ و خـَلق ِ ناآگاه را! به دشمنی ات! می گماشتند! _ برای ِ آبیاری ِ نهالهای ِ شاید درخت شونده ی ِ شهرت و، محبوبیتِ خویششان!؛ که در باغکِ پندار! می کاشتند! _ و گفتی شان که : " ژان پـُل سارتر"! برای ِ کمک به سوختِ کوره ی ِ جنبش ِ خلقهای ِ در زنجیر!، کلامی!؛ به تدبیر! _ گفته بود!... و برای ِ شیرفهمی!، گــُوهَر ِ ذهنیت ها را سُـفتی شان!؛ که : هنر! مسئول نیست!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 25,04,2001 Helsingør
|