[ برای ِ خورشیدی، که از مغرب هم؛ طلوع کرد! ]

 

          در غروبناکِ زندگی ِ پـُربار!،  که دستِ رُخداد! _

          نشاندت به کـُنج ِ غربتِ غرب!؛

          سپیدموی ِ پـِگاه سانت! _

          حکایتِ یادواره های ِ روشنای ِ فکر ِ همیشه جوانت! شدند! _

          ( که بود! چراغ ِ باغ ِ خاور و،  افروخت بازهم شعله های ِ شعور!؛

            امّا فـُسوس!  به بازارگاه ِ بازُرگانپناه ِ باختر ِ دور! ) _

          وتا همیشه دریاداست!...

          و همچنین شعر ِ خوبِ  " درخت وکبوتر"  را! _

          برای ِ دلداری دادن ِ به  " برتولد برشت " ! _

          دستهای ِ حقیقت نویست! برای ِ روان ِ او! نوشت! _

          به مژدگانی ِ مرگِ زورگویانی که مردم ستیز!  می شوند و،

          معجزاتِ آدمی را!،  ممنوع الاشاره اِعلام می کنند! _

          و صدای ِ   پــِلک - گشودن ِ   اندیشه های ِ مِهرآگین ِ نـُوآور را!؛

                                                                          اِعدام میکنند!...     

          و چه خوش پاسخ ِ بجائی!  بدادی به آنهائی!،  که بار ِ تلقین ِ مسئولیت! _

          بر شانه های ِ ظریفِ هنر!،  میگذاشتند!؛

          و تو را!  بی خیال میشناساندند و،  نام ِ سُراینده ی ِ بی درد میدادند!؛

          و خـَلق ِ ناآگاه را! به دشمنی ات! می گماشتند! _

          برای ِ آبیاری ِ نهالهای ِ شاید درخت شونده ی ِ شهرت و، محبوبیتِ خویششان!؛

          که در باغکِ پندار! می کاشتند! _

          و گفتی شان که :

          " ژان پـُل سارتر"!  برای ِ کمک به سوختِ کوره ی ِ جنبش ِ خلقهای ِ در زنجیر!،

          کلامی!؛  به تدبیر! _

          گفته بود!...

          و برای ِ شیرفهمی!،   گــُوهَر ِ ذهنیت ها را سُـفتی شان!؛  که :

          هنر!  مسئول نیست!.

                                          هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                            25,04,2001  Helsingør