|
[ به کوششگران ِ مِهر!]*
من خمارو، مِی به جام ِ مِی فروش! _ من سراپا گوش!، لعل ِ او!؛ خموش!... آرزو دارم!، به لب - آرَد پیام! _ تا بگوید! : واقعیّت را! نیوش!! _ { فقرو، بُخل و، جنگ!، محصول ِ بشر!؛ زانکه هرشب! سازد و، فردا! بزایَد! گشنه های ِ تازه جوش!}... { یک زبان! باید!، که مَردُمها! به هرجای ِ زمین!، جام ِ دانش های ِ هم را!؛ شاد نوش!}... هرچه درباری! و بازاری! و یا هم، دین مداری!؛ همّه!، کوششگر! به هوش! _ تا که - سربازان!، فراوان!؛ - - کارگر!، ارزان! َوبسیاران!؛ - به کوش!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 03,04,2009 Helsingør *برای ِ انساندوستهائی!، که هم انساندوست!؟ هم دانا!؟ هم توانا!؟ هستند؟!.
|