|
[ بی بال درپرواز!]
شاد مُردَ ن! خوشتراز آوارو، بارِ روزو، شب! _ برنخوردن! بهتراز آشفته کردن شهرو، راغ!... حال ِ تنهائی بَهایش! ِبه! زِآمیزش به تن! _ ُگل ستائی بَرَترازتاراج ِ ُگلبنهای ِ باغ!... گرنخواهی، کثرتِ نسلی ُکنی - از- آدمی؛ سَروَران را رَنجه سازی! چون ببندی سفره شان!... سَروَران! درباری و، بازاری و، آئین مَدار! _ تا ابد!، دنیا خورو؛ ناسیر باشد حُفره شان!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 17,10,2007 Helsingør
|