[ بیادِ روزگار ِ  بوریا - بافان! ]

 

          از بوریا!  بپرس!_

          بهای ِ سلوک و، بی رنگی!...

          به سقفِ حجله ی ِ عشرت!،

                                            بُوَد مقامش عرش!؛

          حریم خلوتِ عشـّاق ِ بی ریا را! نیز_

                                            بُوَد زپاکی و، بی تکبّری ها!؛  فرش!...

                                            از بوریا بپرس! هوای ِ صفاو، یکرنگی!.

          هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک   Helsingør   19,06,2002