|
[ فرشته ]*
آمد مرا!
به خواب!_
فرشته ای!، که به تو!
می مانـِست!_
وگیسوی ِ سرخ ِ ابرشمینش!_
مرا!
به تماشای ِ باغهای ِ
معـلـّـق ِ
با ِبل بـُرد و،
شرابشارهای ِ - شوق و، شادی ِ- ناب!...
وچشمهای ِ شوخ ِِ مِهرآگینش!_
مدیترانه بود!، که آمیخته
ای زِ آبی
و، سبز!_
به انعکاس ِ پرتـُو
ِ آفتابِ
عالـَمتاب!...
و غنچه ی ِ لبهایش!_
که
َشهدآلودِ
از تراوُش ِ جان!_
مرا!، به - رازگاه ِ- عالـَم
ِ ذرّات
ِ شوردرنهان!
بـُرد
و،
دیدارِ
دُ رّ ِ خوشاب!...
چه خوش!،
اگر_
سـُروده ای
ِزمن بپذیرد_
مرا! دَهـَد تب و، تاب!.
هاشم شریفی << بودش >> دانمارک
1994 April
,
Helsingor
*چند
واژه در این چامه! نسبتِ به نسخه ی ِآغازین!
دگر گون شده است!.
www.boodesh.com
|