[ درستایش ِ انسان! اشرفِ مخلوقات!؟!؟!؟]
آنچنان ِپی بُرده ام بر ذاتِ دوست! _ تا همان نا دوست! خویش ِ شخص ِ اوست!... او که گوید : مِهربان!، با جان! بُوَد!؛ بُرده حیوان را! به کارو، خورده و، هم؛ کنده پوست!... برخی انسانها! خورند ازتیره های ِ گوشتخوار! _ پس، نه درجانشان! زِ شرمی؛ گفتگو- ست. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 18,10,2007 Helsingør
|