[ " حافظ " !، به گونه ای و؛ کاسب مَنِش!، به نوعی!؛ نرخ ِ نمک بدانند! تا چند ها گران است!؟]*
گویند که دریا!، نمکش!؛ یُد! دارد! _ جان! گنج ِ گران بسی که درخود دارد!... ای آنکه نه آگاهی - ات از شورش ِ دریا - ست! _ بنیوش! که از حنجره ی ِ عشق! چه آوا - ست؟! : بر { دل } تو کلیک کن! که هویدا َشوَدَت بَرگِ رَوایت _ از کاسبِ خود نما! ( به آب و، تابِ " مِهرو، عشق و، نیکی! " ) درنهایت!. هاشم شریفی << بودش >> دانمارک 18,05,2009 Helsingør * این چامه!، هنگام ِ ریختن ِ نمک!، ازپاکت به شیشه ی ِ نمکدان!؛ دراندیشه ام ساخته شد!.
|