[ حضورِ سنگ! ]

          حضورِ سنگ! به ساحل!  نشانی زواقعیّتی ست! _

          که وجودِ آب را! _ 

          با استواری ِ گویش! اشاره میکند به بخشی زِ صحنه ی ِ زیست!...

          چرا که آب!  اگر _

          تنها، نظاره شود؛

          به گمان ِ  " زِ منطق دورِ "  خام اندیش! _

          چنان میرسد،  که آسمان به پهنا!  َوبی هیچ ستاره _

          به جلوه گری ست...

          و اینسان که سختی ِ سنگ!  به نرمی ِ آب!،

          گره،  می خورد!؛

          و شناخت را!،  هدیه می دهد!  که :

          (هستی!،  در همه جا!،  وبرای ِ همه ی ِ جانها!؛

          چند بخشی است! و یک بُعدی نیست!) ؛

          پس،  به سودِ زندگان است! _

          که زندگانی را!  نِغ نزنند!.

            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                               10,11,2008 In the train from Elsinore to Copenhagen