[ شهرها! این رازهای ِ آشکار! ]

          همان که لانه ی ِ انسان! _

          فراترازیک اشکوبه،  میرود  به فراز!؛

          همان که جای ِ خانه ی ِ انسان! _

          فراتراز [ شمال و، جنوبِ مُعتدله ] ست!،

          وکمبودِ آفتاب! _

          و یا،  به خشک - دیاران!  نبودِ سبزه و، آب! _

          نمادِ سختی است و، مسئله ساز!؛

          و تکثیر ِ نوع ِ آدمی!، انگیزه ی ِ تقلیل ِ موهباتِ طبیعی ست!؛

          آیا نه بس تواند بود؟ _

          که پذیرا شویم،  که مشکلاتِ تیره ی ِ انسان! _

          اشاره ای به حرص و،  فریبکاری و،  فریبخواری ِ این گونه ی ِ ازجان! _

          درآشکارائی ست!؟.

                                       هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                14,02,2008  Helsingør