[ برای ِ طوطی ها! ]

          طوطی! فرا بگیرد! _

          تا از کلام ِ چندی،

          گوید به مـُزد قندی!؛

          امّا، کجا بداند؟ _

          آن قند! با چه زحمت؟ _

          آید براو! به رحمت!...

          از واژه های ِ بسیار! _

          وز شیوه های ِ گفتار! _

          یا گونه ی ِ نوشتار! _

          نزد ِ غریبه و، یار!؛

          آموختی تو!، امّا!؛

                                نیک است اگر بدانی! _

                                هم اسم و، هم ؛  مُسـَمّا!.*

                            هاشم شریفی  << بودش >>  دانمارک

                                                                                                       20,01,2006  Helsingør

          *مُسـَمّا! با رسم الخطــّ  ِ فارسی! برابر ِ با مُسـَمّی در عربی! که مُسـَمّا تلفظ می شود، و درین شعر! _

              برداشتِ از آن؛  ( وجه تسمیه ) است!، یعنی بیان کننده ی ِ آنکه چرا شخصی یا موردی یا پدیده ای

              چنین و، چنان نامی دارد؟ و از چه جهت یا از چه موردی ناشی شده است!؛

              و البته نام ِ نوعی خوراک هم هست!.