نگاره !، کاری از
[
رضا شریفی
]
برادرزاده ی ِ
ُسراینده !، شیراز- ایران
؛
برای
ِ چامه ی
ِ [ یک سبد واژه ی
ِ َتر!
] .
چامه ی
ِ رازَنوای ِ ،
گفتار!؛
که شود پاسخ
ِ بَر پرسش ِ
بیگانه و، یار!؛
از برای
ِ
_
[ رونمای ِ، گلهای ِ؛
------ یک سبد واژه ی ِ َتر!
] *1
هر ُگلی! در یک سبد!، یا باغ!؛
میباشد به رنگیّ و، یکی رنگ از نژاد ِ مَردمان! _
آشتی را!
رنگِ آبی!
برگزیدم!، و میان ِ رنگهای ِ دیگر-اش؛ آسان
بخوان! _
وَ یکی هم، خار!، جا کرده کنارِ هرُگلی!؛
تا که دارد گویشی پا
- سَخت! در ژرفای ِ جان! _
تا به شاید!؟ که، به بیننده!؛ رساند یک پیام از کارکرد ِ هر زبان! _
کز هرآنیـَک
جان! ِزهَرگونه نژاد و، هرکجا و، هر زمان! _
گر، سخن! باشد: نمایانسازِ یک
رازِ درست و، راستی!؛
رنجه میسازد!، { دل و، جان } را!؛
به ابزارِ شنود!.
هاشم شریفی << بودش >> هلسینگور دانمارک
12,05,2013 Helsingør
*1 این
چامه! پاسخی ست، به پرسشگرانی که میخواستند بدانند؛ که :
پنج ُگل! با پنج رنگ!، و هریکی با یک خار!، درکنار!؛
آن گونه ای
که بر رویه ی ِ نخستِ ِوبسایت!، و، هم - ِبروی ِ ویزیت کارت! میباشد؛
برای ِ چه گویشی؟ و رازش! چیست؟.
|