نگاره !،  کاری از [ رضا شریفی ]  برادرزاده ی ِ ُسراینده !،  شیراز- ایران ؛

          برای ِ چامه ی ِ [ یک سبد واژه ی ِ َتر! ] .

 

          چامه ی ِ  رازَنوای ِ ،   گفتار!؛

          که شود پاسخ ِ  بَر پرسش ِ  بیگانه و، یار!؛

          از برای ِ _

         [ رونمای ِ،   گلهای ِ؛ ------  یک سبد واژه ی ِ َتر! ] *1

           هر ُگلی! در یک سبد!، یا باغ!؛

         میباشد به رنگیّ و، یکی رنگ از نژاد ِ مَردمان! _

         آشتی را! رنگِ آبی! برگزیدم!، و میان ِ رنگهای ِ دیگر-اش؛ آسان بخوان! _

         وَ یکی هم، خار!، جا کرده کنارِ هرُگلی!؛

         تا که دارد گویشی پا - سَخت! در ژرفای ِ جان! _

         تا به شاید!؟ که، به بیننده!؛  رساند یک پیام از کارکرد ِ هر زبان! _

         کز هرآنیـَک جان!  ِزهَرگونه نژاد و، هرکجا و، هر زمان! _

         گر، سخن! باشد:  نمایانسازِ یک رازِ درست و، راستی!؛

         رنجه میسازد!، { دل و، جان } را!؛

         به ابزارِ شنود!.

           هاشم شریفی << بودش >> هلسینگور دانمارک 

                                                                                                               12,05,2013 Helsingør

          *1 این چامه! پاسخی ست، به پرسشگرانی که میخواستند بدانند؛ که :

             پنج ُگل!  با پنج رنگ!،  و هریکی با یک خار!، درکنار!؛

             آن گونه ای که بر رویه ی ِ نخستِ  ِوبسایت!، و، هم -  ِبروی ِ ویزیت کارت! میباشد؛

             برای ِ چه گویشی؟ و رازش! چیست؟.